"Ռեսթարթ գրական ակումբը" հայտարարում է "Մեր խոսքը-9" մրցույթի մասին:
Թեման՝ հայ արքայական ընտանիքների անդամների մասին արկածային, ֆանտաստիկ պատմություններ:
Ժանրը՝ պատմվածք:
Ընդունվելու են և՛ մեկական պատմվածքներ, և՛ պատմվածքների շարքեր: Ըստ ծավալային տարբերության՝ քննարկվելու են առանձին բաժիններում:
Մեկ պատմվածքի ծավալը՝ 1-3 էջ:
Պատմվածաշարի ծավալը՝ 4-12 էջ:
Հայտերն ընդունվում են հուլիսի 1-ից սեպտեմբերի 30-ը:
Ստեղծագործություններն ուղարկելիս նշեք հեղինակի անունը, ազգանունը, տարիքը, մասնագիտությունը և կարճ պատասխան՝ "ինչու է որոշել մասնակցել "Մեր խոսքը" մրցույթին":
Հասցեն է՝ armineph86@yahoo.com
Մրցույթը կսկսվի հոկտեմբերի 1-ին: Կանցկացվի երեք փուլով:
Առաջին փուլում կայքում կդրվեն ուղարկված բոլոր պատմվածքները, ընթերցողների կարծիքների ու մեկնաբանությունների հիման վրա կառանձնացվեն լավագույնները:
Երկրորդ փուլն անցած գործերը կբաժանվեն խմբերի ու հեղինակներն իրենք ... Հաջորդիվ...

"Краткость - сестра таланта", - гласит народная мудрость. Но писать кратко не так уж и просто. Поэтому мы приготовили небольшую помощь-шпаргалку для потенциальных участников конкурса на самый короткий рассказ и просто читателей.
Это самые лучшие и самые короткие рассказы. 

Մի անգամ Հեմինգուեյը գրազ եկավ, որ կգրի պատմվածք՝ բաղկացած ընդամենը վեց բառից, որը կհուզի ցանկացած մարդու: Հեմինգուեյը հաղթեց գրազը.

«Վաճառվում են մանկական կոշիկներ: Հագած չեն»: Իսկ ահա Ֆրեդերիկ Բրաունը հորինել է երբևէ գրված ամենակարճ սարսափ պատմությունը.

«Երկրագնդի վրա մնացած վերջին մարդը նստած էր սենյակում: Դուռը թակեցին...»:

Հայաստանի ժամանակակից արվեստների միությունն ու «Սևակ» առցանց ամսագիրը հայտարարում են ամենակարճ պատմվածքի մրցույթ: 

-Թեյի բաժակները շատ լավ են շոմպայնի համար: Փարիզում մենք հենց այդպես էլ խմում էինք:
-Դու եղել ես Փարիզո՞ւմ:
-Այո, պատերազմի սկզբին:
-Իսկ դու այնտեղ երկա՞ր մնացիր:
-Մի ամսից շատ:
-Նրանք ձեզ այնտեղ շա՞տ էին ատում:
-Չգիտեմ: Հնարավոր է: Ես չէի նկատում: Մենք աշխատում էինք չնկատել դա: Չէ՞ որ մենք այդ ժամանակ հավատում էինք այն ամենին, ինչ մեզ ասում էին: Եվ մենք ուզում էինք որքան հնարավոր է շուտ վերջացնել պատերազմը, նստել արևի տակ՝ սրճարանի առաջ, և խմել անծանոթ գինի: Մենք դեռ շատ երիտասարդ էինք:
-Երիտասարդ էինք... Դու այնպես ես ասում, կարծես այդ ժամանակներից շա՜տ տարիներ են անցել:
-Ինչպես տեսնում ես, այդպես էլ կա:
-Մի՞թե դու հիմա երիտասարդ չես:
-Երիտասարդ եմ: Բայց այլ կերպ:
-...Ափսոս, որ ես այն ժամանակ քեզ հետ Փարիզում չէի:
-Լավ կլիներ երկուսով գնալ այդտեղ, և որ պատեր ... Հաջորդիվ...

Եթե հիշում եք, ամսագիրը ծնվեց մի տարի առաջ ապրիլի 14-ին Իսահակյանի անվան գրադարանում:

Այս տարվա ընթացքում մենք շատ բանի ենք հասել: Ու երեկ` ապրիլի 28-ին մեզնից գոհ-գոհ The Club ակումբում հավաքել էինք ամսագրի հետ կապ ունեցող բոլոր մարդկանց` հեղինակներին, հարցազրույցների հերոսներին ու ընկերներին: Իհարկե նրանց, ում կոորդինատները կարողացանք գտնել:

Ամսագրի գործունեության ամփոփումն ու ֆորումի գովազդն ավարտելուց հետո, մենք` Տադոն ու Սոնան, անցանք մրցույթներին:

Առաջին մրցույթի կանոններով պետք էր ամսագրին ուղղել լավ ու վատ մաղթանք: Երկրորդի կանոններով` վռնդել ամսագրից ինչ-որ մեկին կամ ինչ-որ բան, փոխարենը մի բան ավելացնելով: Ահա թե ինչքան գրառումներ են հավաքվել`



Եվ ահա թե ինչ էին մասնակիցները մաղթում ու առաջարկում <<Սևակին>>.