Գուցե իրոք ոչինչ պատահական չի: Պատահական չի, որ տարիներ առաջ, Վարդան Ամիրյանը` այդ ժամանակ բեմի հսկիչ երաժիշտը, կուլիսներից հետևելով Հարություն Հակոբյանին, նրա խորհրդով դարձավ աճպարար ու մի տարի առաջ մեր հետ գնում էր դեպի չեզոք գոտու եկեղեցին:
Հետո պարոն Ամիրյանը շարունակում է սովորել Լենինգրադի Էստրադայի Բարձրագույն արվեստանոցում, աշխատում է Հայ Համերգում, տալիս առաջին ներկայացումները այժմ Առնո Բաբաջանյանի անվան, այն ժամանակ` Ֆիլհարմոնիայի փոքր դահլիճում: Այն ժամանակ արդեն նա ամսեկան 30-40 ներկայացումներ է ունենում:
Նա սկսում է նաև մասնակցել տարբեր մրցույթների և հաճախ էր հաղթանակ ունենում: Համամիութենական մրցույթի մանիպուլյացիայի բաժնում գրավում է առաջին տեղը` ստանալով «Մոգության արքա» տիտղոսը:
Հետագայում, միջազգային մրցույթում` ընդհանուր մոգության բաժնում, գրավում է երրորդ տեղը: Սակայն աճպարարը արժանանում է «Мистр Маг»` Պարոն Կախարդ տիտղոսին, որը գրաված հորիզոնականի հետ կապ չուներ, ուղղակի վարպետը այն միակն էր ամբողջ աշխարհի աճպարարներից, ով ստացավ այդ տիտղոսը:
Պարոն Ամիրյանը բարեգործական միության անդամ է, ու չնայած ժողովներին քիչ է մասնակցում, բայց Հայկաձորի ներկայացման/դրա մասին առանձին հոդված կա/ նման բարեգործական ներկայացումներ հաճախ է կազմակերպվում:
-Դրանք անվճար են, տոմսեր չեմ վաճառում ու ստացված գումարը ոչ մի տեղ չեմ փոխանցում, ուղղակի հաճույք եմ պատճառում մարդկանց:
Այս տարվա մարտին պարոն Ամիրյանը հիմնադրել է «Հայաստանի աճպարարների միությունը»:
-Մենք ունենք բազմաթիվ տաղանդավոր աճպարարներ, ունեցել ենք ու էլի պիտի ունենանք: Բայց նրանց մասին գիտեն միայն արտասահմանում: Եթե մերոնց հարցնես, երևի միայն իմ տարեկիցները կհիշեն Հարություն Հակոբյանին: Ես ուզում եմ, որ մեր հայ աճպարարները ճանաչեն միմյանց, փորձի ու գիտելիքների փոխանակում լինի, որ մենք` հայերս, ճանաչենք մեր աճպարարներին: Նախագծվում է նաև դպրոց կառուցել` աճպարարության դպրոց: Այնտեղ կսովորեն մեր երեխաները:
Ես էլ ուզում եմ, որ մարդիկ ավելի շատ սիրեն այս արվեստը, լրջորեն մոտենան նրան: Հիմա դա դիտվում է` մի երկու ֆոկուս արեց, էլի: Ինքս եմ այդպիսի բառեր լսել իմ ընկերներից:
-Աճպարարությունը կրոնի հետ կապ ունի՞:
-Ոչ, միանշանակ ոչ: Աճպարարությունը, էքստրասենսորիկան գիտություններ են, որոնք կրոնի հետ ոչ մի առնչություն չունեն: Ինկվիզիցիայի ժամանակ էր, որ կախարդներին ու վհուկներին այրում էին խարույկների վրա, հիմա այդ ժամանակներն անցել են: Տխուր է, որ հիմա շառլատաններն են շատացել, ովքեր ծածկվում են էքստրասենսների դիմակների տակ, բայց նրանք այդ գիտության հետ ոչ մի կապ չունեն:
Ուրեմն, կախարդներից ու վհուկներից վախենում էին, դրա համար էին այրում: Իսկ եթե վախենում էին, ուրեմն նրանք ավելի լավն էին, ավելի խելացի և ուժեղ: Ամերիկա չհայտնագործեցի, բայց կարևոր էր:
ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկին
