Հինգշաբթի, 21.11.2024, 22:06
Հոդվածներ
Ֆրանկոֆոնիան մեր աչքերով
|
Օգտակար ինֆորմացիա
 ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկինԳլխավոր ցանկ
Գովազդ
Առաջին խորանարդԵնթացանկ
Երաժշտական Բլոկ
Գովազդ
 Տարածե'ք մեզ
Գովազդ
Երրորդ խորանարդ
 Գովազդ
Չորրորդ խորանարդՀարցում
Առաջարկում ենք'
 |
|||||||||||||||||||||||
Հանդիսատեսին դուր եկավ, հյուրերին դուր եկավ, դպրոցի վերևներին դուր եկավ, բացի տնօրենից. դե, երևի, այն պատճառով, որ ինքը ներկա չէր, բայց, վախենամ, ներկա գտնվելու դեպքում էլ դուրը չգար: Բայց պետք ա ասել, որ տնօրենը բացառություն չէր. այն դուր չեկավ նաև որոշ քննադատների: Գրեթե ամբողջ դահլիճը կա´մ նայում էր նայելու համար, կա´մ նայում էր, որտև վերևից էր հրաման եկել, կա´մ լուռ էին, քանի որ վախենում էին վերևներից մեկի դրամապանակը «թեթև» վայրէջք կատարեր նրանց գլխին, կա´մ… Ինչևիցե. մենք՝ միջոցառման մասնակիցներս, մտածում էինք, որ ամեն ինչ ընտիր ա: Բայց ինչ լավ էր, որ էդքան անհետաքրքիրներիս մեջ կաին մի քանի լավ քննադատներ: Դե՜, լավ է՜, ինչ եմ լեզվիս տալիս, կարճ ասեմ, թերևս միջոցառումը շատ հետաքրքիր էր, հաճելի, բայց դե թերի կողմերը խեղճ քննադատների աչքերը հա ծակում ու ծակում էին: Բացի երգից, պարից պիտի ուրիշ բաներ էլ լինեին: Հիմա դուք կասեք, հա բա էլ ուրիշ ի՞նչ պիտի լիներ: Այ էստեղ ձեզ մի հատ, չէ մի քանի հատ լավ պատասխան կտան մեր սիրելի քննադատները: Եթե ասենք, որ դահլիճում նստածների մեծ մասը ֆրանսերեն մենակ բարև բառը գիտեն… Լավ էդ թողենք, կարճ ասած, պակասում էր մի քանի գեղեցիկ բեմականացում, մի քանի խնդալու ֆրանսիական հումորներ, չնայած ֆրանսիացիները հումոր անել չգիտեն, բայց դե: Երգվում էին ֆրանսիական երգեր. խեղճ հանդիսատես, երևի առաջին անգամ էր լսում, ո´չ գիտեր ով ա երգում, ո´չ էլ հասկանում էր ինչի մասին ա երգը: Վերջապես օտար լեզվով ա, պիտի թարգմանվեր չէ, դե չեմ ասում բառ առ բառ, բայց դե գոնե ընդհանուր բնութագիր: Դե հա մի երգի բնութագիրը տվեցի, էդ լավ էր, բայց հո մենակ էդ երգը չէր: