Հոդվածներ
Ինքնապաշտպանության դասեր
Ինքնապաշտպանությունը սեփական անձի պաշտպանությունն է. եթե ուզում ես ինքնապաշտպանվել, պետք ա նաև հարձակվես:
Օրինակ, մի հատ իրավիճակ, որտեղ քեզ ռաստ ա գալիս մի հատ եզ. ոնց պետք ա հաղթես էդ եզին? Նախ սկսենք նրանից, որ եթե եզա, ուրեմն, ի տարբերություն քեզ, ունի քաշով ջան. ուստի ստեղ արագության ֆակտորը քո կողմնա, բայց պրյամո դու ոչ մի բանի չես հասնի: Եթե լավ ջանով ա, ուրեմն ճարպիկ չի, ու հույսը ուդառի ուժի վրայ ա, ոչ թե տեխնիկայի, բացի այդ ոտով ու ձեռով հարվածների քանակաը խիստ սահմանափակ ա:
Եթե էս կռիվը չի պատկանում որևէ կոնկրետ սպորտի ու <<քուչի բոյ>> է, ուրեմն բլիժնի բոյը սալա, բայց եթե պատկանում ա մարտարվեստի, օրինակ` բոքսի, ուրեմն արժի խփել ներսից ձեռքի մկաններին, փորի մկաններին, իսկ եթե կարատեիստ ա` ուրեմն ոտքերին: Եթե առաջին համարով չես կարում աշխատես, ուրեմն, իմացի, որ ավելի ճիշտ ա երկրորդ համարով աշխատելը, քանի որ ջանոց եզերը միշտ էլ շնչառությունից թույլ են, ու հաստատ չեն կարա իրանց դիխանիյով երկար ձգեն:
Էս դեպքում գալիս ա քո արագության առավելությունները, շրջանցումները ու արագ ուդառներով շնչահեղձ պետք ա անել եզին, ու էդ արագ ուդառները պետքա հիմնված լինեն ոտքերի ուդառների վրա:
Եզը էս դեպքում պետք ա անցնի առաջինից երկրորդ համարով աշխատելուն, որովհետև իրան պետք ա իրա դիխանին վերականգնի, ու դրա համար պետք ա պաշտպանվի:
Հետ գնանք սկիզբ: Եթե դու իրանից ջանով փոքր ես, ուրեմն ինքը հաստատ առաջին համարով կաշխատի ու կհարձակվի, ու ըստեղ կարևորը դու չանցնես պաշտպանության: Եթե մի տեղ երկար մնացիր, հաստատ բոյը կկրվես. պետքա եզի շուրջը միշտ պտտվել:
Հիմա նորից անդրադառնանք մեր հիմնանական իրավիճակին, երբ եզը հոգնել էր ու պաշտպանվում էր, այստեղ պետք ա 90 տոկոսով աշխատես: Ինքը ինչքան էլ որ հոգնել ա, չմոռանանք, որ ինքը շկաֆ ա ու եթե թերագնահատենք ու վրա տանք, կարող ա պարտվենք...
Ընդհանուր առմամբ, ես տվեցի պատասխանը, թե ոնց կարելի ա հաղթել շկաֆին` կոնկրետ սպորտային մարտարվեստում: Բայց <<քուչօ բոյում>> լրիվ ուրիշ ձև պետք ա պայքարել քո փխրուն վարկանիշի համար, որովհետև ստեղ կանոններ չկան : Այս դեպքում/Ստեղ/հարց կառաջանա, թե իչի համար է պետք մեր մարտարվեստը?
Սկսենք նրանից, թե մարտարվեստով զբաղվող մարդու ու չզբաղվող մարդու տարբերությունը որն է? Եթե ընդհանրապես հաշվի չառնենք այս երկուսի ֆիզիկական տվյալները, ապա մարտարվեստով զբաղվողի առավելություններն են.
- Կռվում մարդիկ տրավմա են ստանում ավելի շատ ոչ թե հարված ստանալուց , այլ կատարելուց: Սխալ հարված կատարելով կարող ես վնաս հասցնել քեզ, այլ ոչ թե հակառակորդիդ:
- Մարտի գրագետ պրակտիկան:
- Դուխը. սա նրանով է պայմանավորված, որ մարտարվեստով զբաղվողը ավելի շատ պրակտիկա ունի և կռվելը իր համար զարմանալի չի:
Անդրադառնանք շկաֆի հետ քուչի բոյին: Նախ, շկաֆի հետ պետք ա կռվել, օգտագործելով սպորտի կանոնների մոտ 50 տոկոսը միայն, քանի որ եթե հույսդ դնես միայն սպորտի սահմանափակումների ու կանոնների վրա, կպարտվես:
Մնացածը գալիս ա քո ստիլից ու իմպրովիզացիայից. չի նշանակում ամեն պատահած շկաֆի հաղթես, ու չի նշանակում, որ եթե շկաֆա, ուրեմն անուղեղ ա: Պետք ա աշխատես շատ ուդառներ տաս, քիչ ուդառներ ուտես, եթե ինքը անցնում ա բառբայի կամ ձյուդոյի բլիժնի բոյում, պետքա աշխատես ոտքերիդ վրա ամուր մնաս ու գտնես իրա թուլ տեղը` զախվատ կամ ուդառ, ոնց հարմար ա. կարևորը հասկացնես, որ թող, կամ էլ քո թուլ տեղը իմ ձեռնա:
Ամեն ինչ պարզ ա. եթե ինքը շարունակի, դու էլ շարունակի: Էս ամեն ինչը հեշտա ասելը, կապ չունի շկաֆ, թե. Թուլ տեղ պետք ա ունենաս: Խելք, ուժ ու դուխ: Ուժը սնայպերն ա, դուխը` պատրոններդ, խելքը` հեռադիտակը : Եթե պատրոններ չունենաս, ինչքան էլ մեծ լինի սնայպերը, չի կրակի, բայց պետք ա հեռադիտակ էլ ունենաս, որ հեռուն տենաս:
Քյասար. առանց դուխ ու գաղափար մախը ոչ մի բանի պետք չի:
ԱԲՈ` Առաջին ԲուժՈգնություն
Հաշվի առնելով Աբոյի գիտելիքներն, չհանդգնեցինք խմբագրել:
|
| Բաժին` Ապրիլ #04 | Ավելացրեց` Tado-sempai | Հեղինակ`
|
| Դիտվել է 638 անգամ|
|Վարկանիշ` 5.0/1 |
|
Օգտակար ինֆորմացիա
 ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկին
Գովազդ
Առաջին խորանարդ
Գովազդ
Երրորդ խորանարդ
Գովազդ
Չորրորդ խորանարդ
|
ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկին
Առաջին խորանարդ
Չորրորդ խորանարդ