Եթե խնդրեմ, կկարողանա՞ք հիշել, որտե՞ղ էիք դու անցած տարի՝ 2011 թ-ին,սեպտեմբերի 17-ին: Փորձեք հիշել՝ շաբաթվա ի՞նչ օր էր: Դուք ի՞նչ էիք անում: Տա՞նն էիք և դուրս չէ՞իք եկել զբոսնելու: Չե՞ք գնացել Կարապի լիճ: Չէ, այնտեղ սպանություն չի եղել, ես էլ քննիչ չեմ, որ փորձում է ձեզ հարցաքննել, մի վախեցեք: Պարզապես ուզում եմ տեղեկացնել ձեզ, որ եթե դուք տանն էիք ու չուգունե ալիբի ունեք, որ չեք եղել Կարապի լճում 2011 թ-ի սեպտեմբերի 17-ին, ուրեմն դուք շատ բան եք բաց թողել: Այդ օրը այդ մե՜ծ հեքիաթային տոն էր փոքրիկների համար: Ես հաստատ հիշում եմ, որ ալիբի չունեմ. 2011 թ-ի սեպտեմբերի 17-ին ես հենց այդտեղ էի: Հաջորդ օրը՝ սեպտեմբերի 18-ին, գրել էի այդ իրադարձության մասին: Այն ժամանակ հիշողությունս թարմ էր, այնպես որ մեջբերերմ հենց այնժամանակվա գրածիցս:
Quote ...Բոլոր հեքիաթների և մուլտֆիլմերի հերոսները հանկարծ հայտնվել էին նույն ժամին նույն վայրում, որ ուրախություն պարգևեն բոլորին: Ո՞վ ասեց, որ խաղաղությունը գալիս է միայն մի մեծ պատերազմից հետո: Խաղաղությունն ու բարեկամությունը ապրում են մի հեքիաթային աշխարում, ուր նրանց փայփայում են ամենաբարի և ամենաուրախ տիկնիկները: Ահա այսպես, սիրելի փոքրիկներ: Իսկ մեծերին կփորձեմ բացատրել ավելի պարզ լեզվով: Երեկ Կարապի լճում տեղի էր ունեցել Տիկնիկային միջազգային փառատոնի փակումը: <<Տիկնիկները հանուն խաղաղության և բարեկամության>> խորագրով` փառատոնը սկսվել էր մայիսին թումնյանական Դսեղում: Փառատոնին մասնակցում էին տիկնիկային թատրոններ` Հայաստանից և արտասահմանից, ինչպես պրոֆեսիոնալ, այնպես էլ սիրողական: Նախորդ օրը Խնկո-Ապոր անվան մանկակական ազգային գրադարանում երեխաները դիտում էին փառատոնի վերջին ներկայացումներից մեկը` <<Արքայադուստր Հայկուհին>>: Իսկ երեկ արդեն բոլոր թատերախմբերը հավաքվել էին գրադարանի հարթակում և սկսել իրենց տոնական շքերթը: Միջոցառումը հովանավորում էին… Քանի~ կազմակերպություն էր հովանավորում այդ միջոցառումը, ես նույնիսկ չեմ էլ կարող հիշել: Բայց մի բան հաստատ գիտեմ. շատ լավ է, որ այդքան լուրջ կազմակերպություններ համատեղ ուժերով օգնել էին այդ մեծ գործին:
|