Հոդվածներ
Հայկական հոկկուներ՝ և ո՞րն է այստեղ ճապոնականը...
Աղոթք
Մաքո՜ւր,
մաքո´ւր իմ Տեր,
Քո առաջ ես այսօր
լո՜ւռ,
հանդարտ եմ գալիս
և այնպե´ս չեմ ուզում
նորից Քեզ թվարկել
մեղքերը իմ ճղճիմ…
ասես չեմ էլ գործել,
ասես ինձնից անկախ`
չնչին, խաբեպատիր մղձավանջ են եղել
և ոչ մի սպի չունեն
իմ լուսե ճակատին…
Մաքո՜ւր,
մաքո´ւր իմ Տեր,
Քո առաջ ես այսօր
լո՜ւռ,
հանդարտ եմ գալիս…
Կորսված մեղեդի
Խորին գիշերվա մեջ
ցողի նման ընկած
արցունքի անխոս մի կաթիլ է եղել,
բյուրեղացած մի ճիչ…
Օ՜, Տե´ր,
որքա՜ն վացուղ
ես այսպես չեմ գրել…
Տարվա եղանակները
Տաթևիկ Աղաբաբյանին
Ձմեռ
Շունս ուրախ դեսուդեն է վազվզում, փափուկ թավալվում ձյան վրա…
Քթին թրմփացող փաթիլներին երևի խաղընկեր է կարծում…
Գարուն
Թաթիկը խանձարուրից դուրս հանած
ժպտացող մանչուկ է արևը…
Ամառ
Ծեր շունս,
գլուխը թաթերին,
անտարբեր անցորդին է նայում…
Աշուն
Անձրևում է…
Անձրևից առաջ
Երկինքը կախվել է պատշգամբից.
սանդուղքին քարացել է ծաղիկը.
ծանր լռություն…
* * *
Անձրևի տակ վաշվշում է ծառը.
կանաչը սիրտ է կեղեքում…
* * *
Լքված պատշգամբ է.
քամին է օրորում ճոճանակը…
Անձրևից հետո
Մեղմ քամու տակ սոսափում է ցորյանը.
հողը զով է բուրում…
* * *
Արևադարձի այգիներով ոտաբոբիկ անցել է Էսթերը,
դեղձան փեշերը թեթև սահել են ծաղիկների վրայով…
Հեռավո՜ր աշխարհ…
* * *
Արևը` կապույտի մեջ,
մեղուն` սպիտակ ծաղկին,
սպիտա՜կ-սպիտակ,
սպիտա՜կ-սպիտակ…
Ծաղկին…
* * *
Կարմիր ժայռերին կանգո´ւն ու կանգուն է արևոտ, միամիտ լռությունը…
Ահա մի ծաղկիկ` քարոտ ճամփեզրին…
Ուխտի ճանապարհ…
* * *
Արևի մի փեշը` թաց քարին,
մյուս փեշով առվի հետ է խաղում…
* * *
Գիշեր է իջել Տաճարի շուրջը, իջել է…
Լռության կրծքին ծղրիդ կա…
Նորից
Ամռանը մեր բակի կեսօրը
մի քանի խոնարհ զարդ կունենա`
պարսի խուլ բվվոց առվեզրից,
ճնճղուկի մի մանրերգ գուցե,
ջրվորի հեռո՜ւ ինչ-որ կանչ…
Տխրություն
Նամակի պատռված ծրարին է գրում բանաստեղծությունը… հպանցիկ, թեթև, սևագրի վրա հենց այնպես թիթեռնիկ նկարելու նման…
Ձեռքի լուռ սահքն է գեղեցիկ, երակները…
Մենախուցը
Կապույտ երազ
Ետ քաշվեմ, ետ քաշվեմ ամենքից,
ամփոփվեմ, ամփոփվեմ, դառնամ կետ…
Մենախուցը
Արևը մի շող է ներս ձգել, տա՜ք ցողվել սևաթույր պատերին…
***
Պապանձված կանգնել եմ ձյան տակ…
Առաջվա պես խաղաղ,
առաջվա պես խոնարհ`
փարվում է կեղտոտված ուսերիս…
***
Ամեն բան իզուր է այնպես,
Տե՜ր, այնպես իզուր է ամեն բան…
Հսկա՜ա՜ա՜, հազարաթել այս կծիկի դիմաց
բառերն այս կարկամած ուրիշ էլ ի՞նչ ասեն…
Ամեն բան իզուր է այնպես,
Տեր, այնպե´ս իզուր է ամեն բան…
***
Թերևս ոռնայի՞ր
որպես մի խոցված երիտասարդ գայլ`
ձմեռվա բքին…
Չէ՜, լո՜ւռ ես կաղում…
Ու քո հետևից ձյուների վրա լոկ արյան անձայն հետք է նկարվում,
որ ոչ ոք երբեք չի էլ տեսնելու
անտեր սարերում…
Հայրեն
Պապիս հանդակն է,
ջրհորը,
առուն,
կարմիր նռնենին…
Եվ ո՞րն է այստեղ ճապոնականը…
Իմ Հայաստանի դարերի ցողը,
իմ նաիրաշող խոնարհ ծերունին…
Հորս
Բանաստեղծություն ձնծաղիկի,
գարնան
և հորս մասին,
որ, դեռ ձնծաղիկը չծաղկած,
դեռ գարունը չեկած,
գիշերվա ժամին
ցրտահար մատներով
մոմ է վառում
իր կիսածածկ բանջարանոցի ամեն մի առվի եզրին,
որ նորատունկ բույսը չմրսի հանկարծ…
Բանաստեղծություն Օբամայի,
Մեդվեդևի
և հորս մասին,
որ համաշխարհային կարևորագույն հարցերով չի զբաղվում,
այլ գիշերվա ժամին
ցրտահար մատներով
մոմ է վառում
իր կիսածածկ բանջարանոցի ամեն մի առվի եզրին,
որ նորատունկ բույսը չմրսի հանկարծ…
Բանաստեղծություն
բանաստեղծի,
ընթերցողի
և հորս մասին,
որ ո՛չ բանաստեղծություն է գրում,
ո՛չ ընթերցում է,
որովհետև գիշերվա ժամին
ցրտահար մատներով
մոմ է վառում
իր կիսածածկ բանջարանոցի ամեն մի առվի եզրին,
որ նորատունկ բույսը չմրսի հանկարծ…
Բամաստեղծություն հորս մասին.
նրա ուսերին ձնծաղիկ է ծաղկում,
գարուն է գալիս …
Նշան Աբասյան
|
| Բաժին` Սեպտեմբեր #06 | Ավելացրեց` Ари-сан | Հեղինակ`
|
| Դիտվել է 882 անգամ|
|Վարկանիշ` 0.0/0 |
|
Օգտակար ինֆորմացիա
 ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկին
Գովազդ
Առաջին խորանարդ
Գովազդ
Երրորդ խորանարդ
Գովազդ
Չորրորդ խորանարդ
|
ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկին
Առաջին խորանարդ
Չորրորդ խորանարդ