Հոդվածներ

Գլխավոր » Հոդվածներ » 2012 թվ. » Օգոստոս #05

Նյութ մտքերից՝ առանց համեմունքների

Եթե ընկերուհուս հարցնեք, ինչպես է նա նյութ գրում, նա կարճ ու կոնկրետ կպատասխանի. <<Ձեռքերով>>: Ես նյութ գրելու իմ սեփական բաղադրատմսն ունեմ: Եթե հանկարծ շատ սովածանաք, իսկ սառնարանը դատարկ է և քաղաքի բոլոր խանութները հրաշքով անհետացել են, կարող եք փորձել այն: Չեմ խոստանում, որ համով կլինի, բայց խոստանում եմ, որ կլինի: Իսկ այ թե ի՞նչ… կախված է միայն ձեզանից: Բաղադրությունը • Միտք • Թուղթ ու գրիչ, կամ համակարգիչ (նախընտրելի է համակարգիչը. 21-րդ դարն է, վերջ ի վերջո) • Վերնագիր • Լավ խմբագիր (Նյութը գրելուց առաջ չմոռանաք լվանալ ձեռքերը:) 1. Քայլ առաջին. հենց այստեղ, հենց հիմա Դուք չե՞ք նկատել, որ անընդհատ մտածում եք: Իրականում դա այդպես է: Նույնիսկ եթե դուք մտածում եք տաք շաուրմայի և <<Պեպսիի>> մասին, դուք մտածում եք: Նույնիսկ եթե ամբողջ օրը մտքերով զբոսնում եք բուտիկներում, միևնույն է դուք մտածում եք: Փողոցում տեսած ցանկացած մանրուք, պատահաբար լսված ցանկացած բամբասանք կամ հեռուստացույցով տեսած ցանկացած անիմաստ գովազդ կարող է ստիպել ձեզ մտածել: Այդպես օրվա ընթացքում ձեր գլուխ են գալիս-գնում <<բյուր>> մտքեր: Նրանցից քչերն են մնում (եթե, իհարկե, մնում են), բայց եթե միտքը մնացել է ձեր գլխում, ուրեմն դուք հետաքրքրեցիք նրան, իսկ նա՝ ձեզ: Ուրեմն նա հայտնվեց ճիշտ ժամին ճիշտ գլխում, և դուք պետք է հենց այստեղ, հենց հիմա ֆիքսեք այն, որ չմոռանաք: Ֆիքսելու համար կարող եք օգտագործել նոթատետրը (դասական մեթոդ), հեռախոսի <<Նշումներ>> գադջեթը (ժամանակակից մեթոդ), կամ պարզապես հիշողությունը (ճարահատյալ մեթոդ): Հիշողությունն օգտագործելիս մի քանի անգամ մտքում կամ բարձրաձայն կրկնեք միտքը, որպեսզի այն հասցնի ֆիքսվել գլխուղեղի կեղևին: 2. Մտքապատվաստում Հաճախ այնպես է լինում, որ ստիպված եք զարգացնել ուրիշի միտքը կամ նյութ գրել ուրիշի կողմից հուշած թեմայի շուրջ: Այդ դեպքւմ մի բողոքեք, որ <<կյանքը պատվերով համերգ է դարձել>> և ձեզ <<պատվաստում են մտքեր>>: Իրականում դա այդպես չէ: Միտքը վակցինա չէ, որ այն պատվաստեն: Միտքը կենդանի էակ է, ունի իր զգացմունքները և բնավորությունը: Եթե նա ձեր գլուխ է եկել <<ընդհանուր ծանոթի>> խորհրդով, դա դեռ չի նշանակում, որ ուրիշինն է, կամ օտար է: Սակայն <<ռեկոմենդացիայով>> եկած մտքի հետ պետք է կրկնակի զգույշ ու սիրալիր լինել: Ցույց տվեք ձեր հյուրընկալությունը, մի անտեսեք այն և անընդհատ մտածեք նրա շուրջ: Թե չէ միտքը կխռովի, կթողնի ձեզ և կգնա մեկ այլ՝ ավելի հյուրընկալ գլուխ (իսկ ո՞վ ասաց, որ ձեր <<ընդհանուր ծանոթը>> միայն ձեզ է լավ մտքեր <<պատվաստում>>): Եթե, ընդհակառակը, ստացվի հյուր եկած մտքի <<սիրտը շահել>>, կարող եք մոռանալ, որ այն <<ընդհանուր ծանոթն>> է բերել: Միևնույն է, նյութ գրողը դուք եք լինելու: 3. Քայլ երկրորդ. <<Յոթ չափիր, մեկ կտրիր>> Դուք արդեն գտաք պետքական միտքը: Արդեն սկսել եք մտածել նրա շուրջ: Բայց դա դեռ չի նշանակում, որ ժամանակն է նյութ գրել: Շարունակեք մտածել՝ փողոցում, ավտոբուսի հետևից վազելիս, դպրոցի բուֆետում, բուլկի ուտելիս, տանը, FaceBook-ում <<չաթելիս>>: Փորձեք մտովի պատկերացնել յուրաքանչյուր պարբերությունը, մտովի կատարելության հասցնել յուրաքանչյուր նախադասությունը, ճիշտ տեղում դնել յուրաքանչյուր բառը: Եթե չի ստացվում (ոչինչ, պատահում է), միևնույն է մի շտապեք, փորձեք գոնե մոտավորապես պատկերացնել, ինչպես եք գրելու նյութը: Սակայն սա դեռ չի նշանակում, որ նյութը գրելու ընթացքում չի կարելի <<շեղվել>> նախնական պլանից: Հիշեք, որ ստեղծագործ միտքը կենդանի էակ է, այն չի ենթարկում նախապես գծված կաղապարներին և շրջանակներին: 4. Sorry, you're late, chico* Երբեմն այնպես է պատահում, որ մինչև դուք մտածում եք, միտքը ձանձրանում է ու գնում: Դա նրանից է, որ դուք ուշացնում եք: Մտածելը, իհարկե, լավ բան է, բայց պետք է գա ժամանակ, երբ ծրագրերը վերածվում են գործի: <<Յոթ չափիր, մեկ կտրիր>>, ոչ թե <<Ութ չափիր, բայց մի կտրիր>>: Chico – իսպ., տվյալ կոնտեքստում նշանակում է՝ փոքրիկ: 5. Format factory Երբ արդեն որոշել եք, ինչի մասին եք գրելու, փորձեք որոշել, ինչպես եք անելու այդ: Հիշո՞ւմ եք. մտքում կատարելության հասցնել յուրաքանչյուր նախադասությունը: Դրա համար նախ և առաջ պետք է որոշել ձեր նյութի <<ֆորմատը>>: Հիշեք, որ <<չոր ու ցամաք>> տեքստեր կարելի է կարդալ նույնիսկ մեր <<անտաղանդ>> դասագրքերում, իսկ զուտ տեղեկատվություն տարածելու համար համացանցում կան հազարավոր կայքեր և բլոգեր: Մտածեք. ինչո՞վ է հետաքրքիր հենց ձեր նյութը: Գուցե ավելի լավ կլինի, եթե այն գրեք ձեր մենախոսությա՞ն տեսքով, կամ երկխոսությա՞ն, կամ նույնիսկ նամակագրությա՞ն: Աշխատեք, որ ձեր նյութը իրենից որոշակի, թեկուզ չնչին, գեղարվեստական արժեք ներկայացնի: Երբ նյութը գրեցիք-վերջացրեցիք, այնպես կարող է պատահել, որ ինքներդ չհավանեք ձեր իսկ ընտրած <<ֆորմատը>>: Ոչինչ, մի ալարեք, նորից գրեք: (Հիշեք, որ եթե վիդեո ֆայլերը լինեին միայն flv ֆորմատի, Movie Maker-ով աշխատեը շատ ավելի դժվար կլիներ:) 6. Как вы яхту назовете, так она и поплывет Խոսքը վերնագրի մասին է: Վերնագիրը նույնպես պետք է հետաքրքիր լինի, չէ՞ որ առաջինը ընթերցողը հենց վերնագիրն է կարդալու: Վերնագիրը ընտրում են երկու եղանակով՝ նյութը գրելուց հետո (դասական եղանակ) և գրելուց առաջ (էքստրավագանտ եղանակ): Երբեմն այնպես է պատահում, որ դեռ չեք որոշել, ինչպես եք գրելու ձեր նյութը, բայց վերնագիրը մղձավանջի պես հետապնդում է ձեզ: Այդ դեպքում նյութը գրելիս պետք է այնպես գրեք, որ համապատասխանի ձեր վերնագրին (парадокс). ասենք, եթե վերնագրում աղն ու բիբարը շատ են, նյութն էլ անալի չպիտի լինի: Դասական տարբերակը ընտրելիս պետք է աշխատեք այնպիսի վերնագիր ընտրել, որը միաժամանակ և հետաքրքրի ընթերցողին, և համապատասխանի հոդվածին: Ձեզ թվում է՝ դա հե՞շտ է: Ընդհակառակը, դա շատ դժվար է: Ինչպե՞ս դա անել: Անկեղծ ասած, չգիտեմ… 7. Գրքի գողը գող չի, իսկ գրի՞ գողը… Վերջերս նոր մոդա է տարածվել. ռեֆերատներն ու կուրսայինները <<քաշել>> համացանցից կամ պատվիրել XEROX-PRINT հաստատություններում, որտեղ գները իսկապես մատչելի են: Հիշեք, եթե դուք ուզում եք ընթերցողին ներկայանալ՝ որպես ստեղծագործող մարդ (Homo Lundes- բառացի՝ Մարդ Խաղացող), պիտի մոռանաք գրագողության և մտքագողության մասին: Այլապես նյութ գրելու իմաստ էլ չկա: 8. Մեջբերում եմ… Հիշո՞ւմ եք, երբ հինգերորդ դասարանում անցնում էիք ուրիշի ուղղակի խոսքը, դասագրքի հեղինակը ասում էր, որ խոսքը ավելի գեղեցիկ է, երբ այն <<համեմում>> ենք ասույթներով և թևավոր խոսքերով: Գուցե նա իրավացի էր, բայց իրականում ցիտատներն ընտրելիս պետք է շատ ուշադիր լինել: Պետք չէ <<ցիտել ցիտելու համար>>. ձեր փայլուն գիտելիքները հետո էլ ցույց կտաք, իսկ նյութ գրելիս կարևորը հետաքրքիր նյութ գրելն է: Այնպես որ փայտե աթոռ տեսնելիս պետք չէ բացականչել. <<Ինչ բնական է, դա բարոյական է>> (օրինակը կյանքի փորձից եմ բերում): Եթե ցիտատը այնքան էլ հայտնի չէ, կարելի է խոսքի մեջ կամ փակագծերում նշել հեղինակին: Ընդհակառակը, եթե ցիտատը նախակրթարանի սովորողին էլ է հայտնի, ավելորդ է գրել հեղինակին. հարգեք ընթերցողին: Ցիտատի աղբյուրը նշելիս անպայման չէ նշել բոլոր մանրամասները (եթե, իհարկե, դուք մասնագիտական հոդվածի վրա չեք աշխատում, և դա անհրաժեշտ է): Օրինակ՝ “Не мир принес, но меч” (Библия, Книга XXX, глава XXX, строфа XXX): 9. Քայլ երրորդ. մոնտաժ Նյութը մոնտաժել նշանակում է խմբագրել այն: Իհարկե դա չի նշանակում, որ անթույլատրելի են թեմայից որոշակի շեղումները: Սակայն եթե տեսնում եք, որ որոշակի պարբերություններ շատ են շեղում ընթերցողին բուն թեմայից, կտրում են մտքի թելը, կարելի է պարզապես մոնտաժել դրանք: Որոշակի պարբերություններ մոնտաժել չի նշանակում աղբամանը նետել դրանք: Դուք չեք հրաժարվում ձեր <<հանճարեղ մտքերից>>, պարզապես մի կողմ եք դնում, որ հետո զարգացնեք. իսկ ո՞վ ասա, որ մի նյութից մոնտաժված պարբերությունը չի կարող ուրիշ նյութի հիմք դառնալ: 10. Քայլ չորրորդ. նվիրվում է… Ում էլ նվիրեք ձեր հոդվածը, նյութը, բանաստեղությունը, վեպը, հիշեք, որ նախ և առաջ այն նվիրվում է ընթերցողին: Իհարկե, ոչ ոք նյութի սկզբում չի գրի. <<Նվիրվում է ընթերցողներին>>, բայց չէ՞ որ հարգանքը կարելի է և այլ կերպ դրսևորել: Կոնկրետ իմ բաղադրատոմսում գրված է հետևյալը. աշխատեք գրել առանց սխալների: Մի ալարեք բացել դասագիրքը՝ մոռացված քերականությունը վերհիշելու համար: Շատերը կասեն, որ դրա համար կան խմբագիրներ: Բայց մի մոռացեք, որ խմբագիրն էլ է մարդ, ու բացի այդ, հենց նա է ձեր առաջին ընթերցողը: Այնպես որ հարգեք խմբագիրներին: Ավելացնում ենք աղ ու բիբար՝ ըստ ձեր ճաշակի: Մատուցում ենք տաք կամ սառը՝ ըստ հարմարության: Ահա ձեր նյութը պատրաստ է: Բարի ախորժակ: P.S. Ես զգուշացրել էի, որ համով չի լինելու: Արսենյան Սոնա sona-ari.blogspot.com
1 2 3 4 5 Բաժին` Օգոստոս #05 \| Ավելացրեց` Ари-сан \| Հեղինակ`
Դիտվել է 689 անգամ\| \|Վարկանիշ` 0.0/0