Հոդվածներ
Արևը դեռ չի մարել...
Արևը դեռ չի մարել...
Ահա նորից եմ աչքերս բացել
Ու հասկացել,
Որ Արևը դեռ երկնքում է,
Այն դեռ չի մարել...
...Նորից եմ աչքերս բացում
Ու հասկանում,
Որ այս աշխարհում
Ինձ, գուցե, շատերն են սիրել...
Սիրել են ոչ թե բարձրակրունկ ոտքերի
Կամ դեմքի վրա շրթներկի գերակայության,
Այլ անփութության համար...
լոկ սանրվածքում...
Անփութության՝ միայն մազերի հարցում,
Այլ ոչ թե երբեք հարաբերությունների բարդ գործվածքներում:
Սիրել են ոչ թե նկարված դեմքի,
Կամ ինչ-որ կասկածելի գեղեցկության համար,
Այլ ազնվության... Նաև ժպիտի...
Որն իբրև զարդ եմ ես միշտ կրել...
Եվ ով մի անգամ գոնե
Հաջողացրել է այդ զարդը տեսնել,
Այնպես է արել,
Որ էլ չտխրեմ
Ու որ միշտ ժպտամ...
Ու հասկանամ,
Որ անպատասխան
Ինձ, գուցե, շատերն են սիրել...
Ու որ Արևը դեռ երկնքում է..
Այն դեռ չի մարել...
 Սոնա Արսենյան |
| Բաժին` Մայիս #02 | Ավելացրեց` Tado-sempai | Հեղինակ`
|
| Դիտվել է 584 անգամ|
|Վարկանիշ` 0.0/0 |
|
ամսագրի Ձեր ցանկացած համարն ընթերցելու համար սեղմեք համապատասխան համարի շապիկին
Առաջին խորանարդ
Չորրորդ խորանարդ