Հոդվածներ

Գլխավոր » Հոդվածներ » 2012 թվ. » Հուլիս #04

Կինեսիկա: Մարմնի դիրքը

Կինեսը (հունարեն՝ kinesis - շարժում բառից) մարդու տեսողությամբ ընկալելի շարժումներն են, որոնք հաղորդակցության մեջ կատարում են արտահայտչական կարգավորիչ գործառույթ: Ի՞նչ է սա նշանակում: Հաղորդակցության ժամանակ մարդը կիսվում է ինֆորմացիայով խոսքի միջոցով: Սակայն հենց իր՝ մարդու մասին, շատ ավելի ինֆորմացիա կարող եք քաղել նրա ժեստերից, դեմքի արտահայտությունից և հայացքից, քան խոսքերից: Հոգեբանության այն ճյուղը, որն ուսւոմնասիրում է մարդու ոչ խոսքային հաղորդակցությունը, կոչվում է կինեսիկա: Կինեսիկային են պատկանում մարմնի դիրքերը, ժեստերը, դիմախաղը՝ միմիկան, քայլվածքը, հայացքը: Մարմնի դիրք Մարդու մարմնի դիրքը ցույց է տալիս, թե ինչպես է տվյալ անհատը ընկալում իր կարգավիճակը՝ ներկա մյուս անձանց կարգավիճակի համեմատությամբ: Հոգեբան Շեֆլեն է առաջին անգամ նշել մարդու դիրքը՝ որպես ոչ խոսքային հաղորդակցության միջոց: Այնուհետև Շյուբցը պարզեց, որ մարմնի դիրքը վկայում է հաղորդակցման համար փակ կամ բաց լինելու մասին: Այսպիսով, մարմնի դիրքերը բաժանվում են երկու խմբի՝ փակ և բաց: Փակ դիրքում մարմինը ձգտում է տարածության մեջ որքան հնարավոր է քիչ տարածք գրավել: Այսպիսի դիրքերը արտահայտում են անհամաձայնություն, պաշտպանության ձգտում, հակառակում, քննադատում: Բաց դիրքերում մարդու մարմինը ձգտում է գրավել որքան հնարավոր է մեծ տարածք: Բաց դիրքերը համարվում են վստահություն, համաձայնություն, բարյացակամություն, հոգեբանական հարմարավետություն արտահայտող դիրքեր: Սակայն ամեն ինչ չափի մեջ է գեղեցիկ: Չափից դուրս բաց դիրքերը կարող են արտահայտել անհարգալից վերաբերմունք, գոռոզություն, մեծամտություն: Ուշադիր հետևեք նրանց, ում հետ շփվում եք: Նման զգեստներով և սանրվածքով մարդկանց միանգամից կարելի է տարբերել մարմնի դիրքով: Նա, ով ավելի բարձր կարգավիճակ ունի, ընդունում է ավելի անկաշկանդ դիրք մյուսների հանդեպ՝ բաց դիրք: Ինքնստինքյան հասկանալի է դառնում, որ նա է իրավիճակի տերը, գուցե հենց այս հիմարկի տնօրենն է կամ սեփականատերը: Նա, ով, ընդհակառակը, ընդունում է փակ դիրք, ինքն էլ չգիտի, որ արդեն մատնել է իր կարգավիճակի սեփական ընկալումը, չնայած արտաքնապես ոչինչով չի տարբերվում զրուցակցից: Դուք զրուցում եք որևէ մեկի հետ, երկար-բարակ պատմում ձեր կյանքի ձանձրալի մանրամասները: Ինչպե՞ս իմանալ՝ հետաքրքիր է նրան, թե ոչ: Եթե մարդուն հետաքրքիր է զրուցակիցը և տվյալ խոսակցությունը, նա ուղղված է դեպի զրուցակիցը: Իսկ եթե, ընդհակառակը, հետաքրքրություն չկա, ապա հայացքն ուղղվում է դեպի կողք, մարդը հետ է նստում՝ զրուցակցից հեռու: Եթե ձեր զրուցակիցը հենվել է աթռի հենակին և իր եղուգներն է ուսումնասիրում, ուրեմն ժամանակն է փոխել խոսակցության թեման: Մարդը, որն ուզում է իրեն ցույց տալ կանգնում է ուղիղ, լարված վիճակում, հետ գցած ուսերով, երբեմն ձեռքերը կոնքերին: Եթե հենց հիմա նկատեցիք, որ այդպես եք կանգնում, աշխատեք թուլանալ: Մարդը, ով կարիք չունի ընդգծել իր կարգավիճակը, հանգիստ է, թուլացած, ազատ: Կինեսիկան շատ հետաքրքիր գիտություն է: Մի կարծեք, որ ասյքանով այն սահմանափակվում է: Ընդհակառակը, այս հոդվածը դեռ շատ ու շատ շարունակելի է: Այնպես որ սպասեք շարունակությանը: Արսենյան Սոնա և հոգեբանության ծածկաթերթիկներ
1 2 3 4 5 Բաժին` Հուլիս #04 \| Ավելացրեց` Ари-сан \| Հեղինակ`
Դիտվել է 3287 անգամ\| \|Վարկանիշ` 5.0/1